U vindt op deze pagina de kaart van de regio Ierland om af te drukken of te downloaden in PDF. De politieke kaart van Ierland toont staten, regio's, provincies en omliggende gebieden van Ierland in Noord-Europa.

Kaart met regio's van Ierland

Kaart van Ierland gebieden

De kaart met regio's van Ierland toont de omliggende gebieden en provincies van Ierland. Met deze administratieve kaart van Ierland kunt u de regio's van Ierland in Noord-Europa leren kennen. De kaart van Ierland regio's is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

De regio's van Ierland hebben geen administratieve of politieke functie, maar fungeren als historische en culturele entiteiten. De oorsprong van deze regio's (losjes samengevoegde koninkrijken met enigszins flexibele grenzen), waarvan er vóór de Normandische invasie vijf waren, is terug te voeren op de overheersende invloed die in hun respectieve gebieden werd uitgeoefend door de grote Ierse dynastieke families van Uí Néill/O'Neill (Ulster), Uí Máeilsheáchlainn/O'Melaghlin (Mide), Uí Briain/O'Brien (Munster), Uí Conchobhair/O'Conor (Connacht) en Mac Murchadha-Caomhánach/MacMurrough-Kavanagh (Leinster), zoals vermeld op de kaart van de Ierse regio's. Een "koning der over-koningen", een rí ruirech was vaak een provinciale (rí cóicid) of semi-provinciale koning aan wie verschillende ruiri ondergeschikt waren.

Leinster is een van de regio's van Ierland, gelegen in het oosten van Ierland. Het omvat de oude koninkrijken Mide, Osraige en Leinster, zoals u kunt zien op de kaart van de regio's van Ierland. Na de Normandische invasie van Ierland smolten de historische vijven Leinster en Mide geleidelijk samen, voornamelijk door de invloed van de Pale, die beide overspande, waardoor de huidige provincie Leinster ontstond. De oude koninkrijken werden om administratieve en juridische redenen in een aantal graafschappen ingedeeld. Ulster is een van de vier regio's van Ierland, gelegen in het noorden van het eiland. In het oude Ierland was het een van de vijfde die werd geregeerd door een "koning der over-koningen" Iers: rí ruirech. In de moderne tijd zijn aan bepaalde provincies clusters van graafschappen toegekend, maar deze clusters hebben geen wettelijke status. De provincie zelf wordt wel algemeen gebruikt en vormt een sterk onderdeel van de plaatselijke identiteit, maar heeft geen officiële functie voor het plaatselijk bestuur.

Munster (Iers: an Mhumhain / Cúige Mumhan, uitgesproken als [ənˈvuːnʲ]) is een van de regio's van Ierland, gelegen in het zuiden van Ierland. In het oude Ierland was het een van de vijfde die werd geregeerd door een "koning der over-koningen" Iers: rí ruirech. Na de Normandische invasie van Ierland werden de oude koninkrijken in een aantal graafschappen verdeeld voor administratieve en gerechtelijke doeleinden. In latere eeuwen werden de historische graafschappen verder onderverdeeld door wetgeving inzake lokaal bestuur. Connacht /ˈkɒnɔːt/ (Iers: Connachta / Cúige Chonnacht [ˈkɔnəxtə]), vroeger verengd tot Connaught, is een van de regio's van Ierland in het westen van Ierland. In het oude Ierland was het een van de vijfde regio's die werden geregeerd door een "koning der over-koningen" (in het Iers: rí ruirech), zoals te zien is op de kaart van de regio's van Ierland. Na de Normandische invasie van Ierland werden de oude koninkrijken voor administratieve en gerechtelijke doeleinden verdeeld in een aantal graafschappen.

Politieke kaart van Ierland

Kaart van Ierland administratief

De politieke kaart van Ierland toont regio's en provincies van Ierland. Met deze administratieve kaart van Ierland kunt u regio's, administratieve grenzen en steden van Ierland in Noord-Europa weergeven. De politieke kaart van Ierland is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

Ierland is een parlementaire, representatieve democratische republiek en een lidstaat van de Europese Unie. Het staatshoofd is de door het volk verkozen president van Ierland, maar deze functie is grotendeels ceremonieel; de echte politieke macht berust bij de indirect verkozen Taoiseach (premier), die aan het hoofd van de regering staat. De uitvoerende macht wordt uitgeoefend door de regering, die bestaat uit niet meer dan 15 ministers in het kabinet, waaronder de Taoiseach en de Tánaiste (vice-premier). De wetgevende macht berust bij de Oireachtas, het tweekamerparlement, dat bestaat uit de Dáil Éireann, de Seanad Éireann en de president van Ierland, zoals u kunt zien op de politieke kaart van Ierland. De rechterlijke macht is onafhankelijk van de uitvoerende en de wetgevende macht. Het hoofd van de rechterlijke macht is de opperrechter, die voorzitter is van het Hooggerechtshof.

Sinds 1922 is Ierland verdeeld in twee politieke entiteiten: De Republiek Ierland, op 6 december 1922 gevormd als de Ierse Vrijstaat, een soevereine staat die vijf zesden van het eiland beslaat, zoals te zien is op de politieke kaart van Ierland. De hoofdstad is Dublin. Noord-Ierland, opgericht op 3 mei 1921, een deel van het Verenigd Koninkrijk dat het resterende deel van het eiland beslaat. De hoofdstad is Belfast en de hoofdstad van het Verenigd Koninkrijk is Londen, Engeland. De ministerraad Noord/Zuid, ingesteld bij het Goede-Vrijdagakkoord van 1998, is een instelling via welke de ministers van de regering van Ierland en de uitvoerende macht van Noord-Ierland het beleid voor het hele eiland overeenkomen. Ten minste zes van deze beleidsterreinen moeten een geassocieerde "uitvoeringsinstantie" voor het gehele eiland hebben en ten minste zes andere moeten afzonderlijk in elke jurisdictie worden uitgevoerd.

Hoewel er een aantal politieke partijen zijn in de staat, wordt het politieke landschap al decennialang gedomineerd door Fianna Fáil en Fine Gael, historisch gezien tegengestelde en concurrerende entiteiten, die beide het traditionele middengebied bezetten. Van de jaren 1930 tot 2011 waren zij respectievelijk de grootste en de op één na grootste partij. Beide partijen hebben hun wortels in de burgeroorlog. De Labour Party, historisch gezien de derde politieke partij van de staat, is alleen aan de macht geweest in een coalitie met een van de twee grootste partijen, zoals vermeld op de politieke kaart van Ierland. In 2011 was er een grote politieke herschikking in Ierland, waarbij Fine Gael de grootste partij werd, Labour de tweede, en Fianna Fáil naar de derde plaats zakte na een ineenstorting van de steun.

Kaart van de staten van Ierland

Kaart van Ierland staten

De statenkaart van Ierland toont alle departementen en regio's van Ierland. De statenkaart van Ierland zal u toelaten om gebieden en steden van Ierland in Ierland te kennen. De statenkaart van Ierland is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

De deling van Ierland (Iers: críochdheighilt na hÉireann) was de verdeling van het eiland Ierland in twee verschillende gebieden, nu Noord-Ierland (een deel van het Verenigd Koninkrijk) en de Republiek Ierland (een onafhankelijke staat), zoals je kunt zien op de kaart van de Ierse staten. De verdeling vond plaats toen het Britse parlement de Government of Ireland Act 1920 aannam. Van 1801 tot 1920 maakte het hele eiland integraal deel uit van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland en werd het als één eenheid bestuurd. De wet van 1920 was bedoeld om binnen het Verenigd Koninkrijk twee afzonderlijke gebieden met zelfbestuur te creëren, maar de afscheiding werd in 1922 versterkt toen het grootste deel van Ierland van het Verenigd Koninkrijk werd gescheiden. Sinds het begin van de afscheiding is een van de belangrijkste aspiraties van de Ierse nationalisten de totstandbrenging van een verenigd Ierland, waarbij het hele eiland één onafhankelijke staat vormt. Dit streven botst met dat van de unionisten in Noord-Ierland, die deel willen blijven uitmaken van het Verenigd Koninkrijk. De Britse en Ierse regering zijn in het akkoord van Belfast van 1998 overeengekomen dat de status van Noord-Ierland niet zal veranderen zonder de instemming van de meerderheid aldaar.

Krachtens de Britse Government of Ireland Act van 1920 werd Ierland op 3 mei 1921 opgedeeld in twee autonome staten, Noord-Ierland (zes noordoostelijke graafschappen zoals aangegeven op de kaart van de Ierse staat) en Zuid-Ierland (de rest van het eiland). Het parlement en de regeringsinstellingen voor Noord-Ierland werden daarna snel opgericht. Het parlement en de regeringsinstellingen voor Zuid-Ierland konden daarentegen niet functioneren of wortel schieten. Dit was het gevolg van de politieke omstandigheden in Ierland in die tijd, waarbij de overgrote meerderheid van de Ierse parlementsleden trouw was aan de Dáil Éireann en de Ierse Onafhankelijkheidsoorlog steunde. Die Ierse Onafhankelijkheidsoorlog leidde uiteindelijk tot het Anglo-Ierse Verdrag. Het Verdrag werd in het Verenigd Koninkrijk rechtsgeldig door de Irish Free State Constitution Act 1922 en in Ierland door de formele bekrachtiging door de Dáil Éireann. Krachtens die wet ondertekende de koning (tijdens een vergadering van zijn Privy Council op Buckingham Palace) op 6 december 1922 om 13.00 uur een proclamatie tot oprichting van de nieuwe Ierse Vrijstaat.

De Valera kwam in 1932 in Dublin aan de macht en stelde een nieuwe grondwet van Ierland op, die in 1937 bij volksstemming werd aangenomen in de Ierse Vrijstaat, zoals op de kaart van Ierland staat aangegeven. De artikelen 2 en 3 definiëren het "nationale grondgebied" als: 'het hele eiland Ierland, de eilanden en de territoriale zeeën'. De staat kreeg de namen "Ireland" (in het Engels) en "Éire" (in het Iers); een wet van het Verenigd Koninkrijk uit 1938 omschreef de staat als "Eire". Voor unionisten in Noord-Ierland maakte de grondwet van 1937 de beëindiging van de deling nog minder wenselijk dan voorheen. De meesten waren protestanten, maar artikel 44 erkende de "bijzondere positie" van de rooms-katholieke kerk. Verder verwees de preambule naar: "...onze goddelijke Heer, Jezus Christus, die onze vaderen door eeuwen van beproeving heen heeft gesteund, en die dankbaar terugdenkt aan hun heldhaftige en niet aflatende strijd om de rechtmatige onafhankelijkheid van onze natie te herwinnen"; dit was een onafhankelijkheid waar unionisten zich tegen hadden verzet, en leek op een beledigende manier te impliceren dat Jezus alleen de Ierse onafhankelijkheidsbeweging had gesteund, en nooit de unionistische zaak. Iedereen sprak Engels, maar artikel 8 bepaalde dat de nieuwe "nationale taal" en "eerste officiële taal" het Iers zou zijn, met Engels als "tweede officiële taal".